El President del Govern, José Luis Rodríguez Zapatero, ja no té
protagonisme mediàtic. Lògic, ja estem en campanya electoral, a punt de
començar-la oficialment, i ara el protagonisme és dels candidats. Ell ja no n’és.
Per això és d’agrair l’article de Suso de Toro al diari
glosant la seva figura: “Ese chico de León se va”. http://www.elpais.com/articulo/opinion/chico/Leon/va/elpepiopi/20111103elpepiopi_4/Tes
Com va arribar, com ha treballat, què ha aconseguit. No s’hi
val, n’estic convençut, fer el balanç del què ha fet sols dels temps de crisi,
del segon mandat. Cal fer el balanç conjunt, i veure, i dir, on som ara, com és
ara el món.

Los europeos debemos
olvidar nuestra vana indignación porque está cuestionado el ir siempre a más:
el hegelianismo decimonónico autocomplaciente, de izquierdas o de derechas.
Estamos en una placa tectónica que desciende mientras asciende otra, viene el
tiempo de China, India, Brasil..., se evaporan nuestras melifluas ilusiones.
Esto es la "chinización": una sociedad más desprotegida socialmente y
la precarización del trabajo.
Se nos va un tipo decente
y valiente pero, para que podamos comprender su viraje en los últimos tiempos,
el presidente nos debe una explicación: qué vio la noche del día 9 al 10 de
mayo de 2010. Parece que se asomó a un abismo, debemos conocer qué monstruos lo
habitan. Y si vio los límites de nuestra realidad necesitamos conocerlos, ahora
que las paredes del mundo en que vivíamos se están desplomando. Lo necesita la
izquierda para imaginar un futuro más justo pero sin infantilismo y lo
necesitamos el conjunto de la ciudadanía."
3 de novembre.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada